Historia Kórnicy

Kórnica pojawia się po raz pierwszy w historii w dokumencie z dnia 30 października 1323 roku, z panem dziedzicznym Wernerem I von Kornitz. Werner I von Kornitz przybył tutaj wraz z żoną Dobislavą, synem Andreasem oraz pewnie dalszymi kolonistami z wioski Duckwitz (koło Wrocławia), w trakcie kolonizacji Górnego Śląska poprzez niemieckich osadników. Potomkowie Wernera von Kornitz (Andreas, Jaroslaw, Werner II, Janus i Heinrich) posiadali wioskę do 1455 roku. Tego roku wioskę otrzymał od księcia opolskiego Bolka V pan Heinrich von Mollmen. Późniejsi panowie wioski to Friedrich Schoff, ród von Redern (1574-1780) oraz ród hrabiów von Seherr-Thoss. Przez kilka stuleci chłopi-mieszkańcy Kórnicy byli częściowo zobowiązani do pańszczyzny albo do płacenia daniny. Na początku pańszczyzna dla chłopów wynosiła dwa razy w tygodniu, a w XVIII i XIX wieku nawet całotygodniową pracę na polach hrabiego. Tylko dwie rodziny; rolnik Sobek (dzisiejsze gospodarstwo pana Janika) i rolnika zwanego Nyga wykupili się od pracy na polach hrabiego po uczestnictwie w wojnie w XVIII wieku. W 1811 roku zniesiono poddaństwo chłopów, a w 1848 roku definitywnie pańszczyznę.

Po raz pierwszy kościół w Kórnicy jest wzmiankowany w 1433 roku. W okresie Reformacji kościół znajdował się w ręku protestantów, mieszkańcy wioski byli do XVII wieku protestantami. W 1710 roku orkan zdewastował kościół i szkołę. Nowy kościół zbudowany został w latach 1794-95 jako filia Krapkowic. Parafia utworzona została 10 V 1851 r.(należy do dekanatu Głogówek). Przy kościele znajduje się cmentarz, a przed wejściem do świątyni wznosi się krzyż z 1893 roku, postawiony z okazji jubileuszu księdza Andreasa Krecika.

Parafianie z Kórnicy ufundowała w 1925 r.dla kościoła św.Bonifacego w Barlinku dzwon o nazwie św. Urban, ważący 170 kg, odlany przez znaną ludwisarską firmę Braci Ulrich z Apoldy na Łużycach. Dzwon zdobiony jest fryzem girlandowym i opatrzony wizerunkiem Madonny z Dzieciątkiem oraz gmerkiem giserskim z inicjałami twórców i data wykonania.

W 1864 roku Kórnica składała się z części wiejskiej oraz z majątku (Rittergut) do którego należały Schekai i Agnesenhof. Majątek z polami mierzył 2731 morgów (682 ha) ziemi i posiadał 34 konie, 91 krów, 3200 owiec i 8 świń. W części wiejskiej żyły (wraz z Schekai) 32 rodziny rolników, 15 rodzin zagrodników oraz 45 rodzin chałupników. Mieszkańcy wioski uprawiali 2217 morgów (554 ha) dobrej ziemi rolniczej i posiadali 81 koni, 380 sztuk bydła i 60 świń. W wiosce znajdowały się kościół, szkoła, 3 karczmy, 4 kowalnie, 5 posesje rzemieślnicze, 140 domów prywatnych oraz 119 budynków rolniczych. Budynek szkoły został zniszczony przez orkan w 1710 r. W Kórnicy od 1795 r. szkoła i jej prowadzenie związane były z organistostwem.

Źródło:Andreas Smarzly, Kornitz und seine Anfange, w: Neustadter Heimatbrief, nr. 07.2006 (S.216-217), 08.2006 (S.247-248) 09.2006 (S.249-280) i 10/2006 (S.311-313)

Pierwszym znanym z nazwiska nauczycielem w szkole był Grzegorz Malurny. Kronika parafialna wymienia następców G.Malurnego:

- Franciszka Weissa-był organistą i nauczycielem do 1851 roku;

- Wilhelma Bartellmusa (miał pomocników o nazwiskach Uliczka i Wicher) był nauczycielem w szkole do 1889 r.;

- Wilhelma Lindnera.

Klasa I 1920 r. z nauczycielem Schippe

W 1904 roku do szkoły w Kórnicy uczęszczało 302 dzieci. Z powodu wzrastającej liczby uczniów w 1910 roku wybudowano nowy budynek szkolny składający się z dwóch sal lekcyjnych i 2 mieszkań nauczycielskich. W 1914 roku kierownikiem szkoły zostaje Teodor Scholz i pełnił tę funkcję do 1932 roku. Ostatnim kierownikiem szkoły w Kórnicy przed wybuchem II wojny światowej był H. Mrozek vel Frost-pełnił funkcję do 1941 r., kiedy nastąpiła przerwa w działalności szkoły.

Nieistniejący już budynek szkolny wybudowany w 1844 r .Do 1988 roku mieściła się tu szkoła podstawowa

Budynek dawnej gospody, później klasztor i ochronka ,a od lat trzydziestych XX wieku przedszkole

Budynek gospody został wykupiony przez proboszcza J.Tunkel.W latach 1925-1954 mieszkały tu siostry Zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej SMI (Marienschwestern) Prowincji Branice .Siostry zakonne uczyły miejscowe kobiety prac domowych oraz prowadziły przedszkole.

Pierwszy rok szkolny po zakończeniu działań wojennych trwał od 18 lipca do 15 sierpnia 1945 roku, a pierwszym powojennym kierownikiem szkoły i jej organizatorem był Augustyn Tomala działacz Związku Polaków w Niemczech , m.in. organizator plebiscytu w marcu 1921 r . na Śląsku Opolskim i uczestnik III Powstania.

Augustyn Tomala organizator szkoły w 1945 r. i Wanda Szarycka

5 grudnia 1981 roku władze wojewódzkie zadecydowały o zamknięciu szkoły w Kórnicy ze względu na zły stan techniczny budynku.

10 marca 1982 r. powstał Społeczny Komitet Budowy Szkoły w Kórnicy.Przewodniczącym został p.Hubert Nowak. Rodziny dobrowolnie opodatkowały się po 5000 zł .

2 kwietnia 1984 Rozpoczynają się pierwsze prace na placu budowy nowej szkoły.Rodzice z Rajdyny w czynie społecznym ogrodzili plac budowy metalowymi słupkami. We wsi wybucha spór o lokalizację szkoły: mieszkańcy Kórnicy chcą szkoły w pobliżu kościoła, mieszkańcy Rajdyny bliżej siebie.

1 sierpnia 1984 początek prac ziemnych, wylanie fundamentów.

listopad 1988 pierwszy odbiór techniczny budynku szkoły. Rozpoczyna się mordercza praca przenoszenia sprzętu i wyposażenia ze starej szkoły. Dzień pracy rozpoczynał się o 8.00 i kończył się ok.23

Szkoła - dzięki wspólnemu wysiłkowi pracowników szkoły,rodziców uczniów i samych uczniów-była wspaniale przygotowana do uroczystego otwarcia. Teren szkoły przypominał wielkie pobojowisko, wykopy,materiały budowlane itp. nie wyglądało to najlepiej.... i wtedy spadł śnieg. Piękna biała pokrywa, czystego , świeżego puchu przykryła cały bałagan. Szkoła i otoczenie były gotowe...

1 grudnia 1988 uroczyste otwarcie nowej szkoły. Tradycją tamtych czasów było dekorowanie orderami urzędników różnego szczebla. Okazało się ,że szkołę budowali naczelnicy, działacze itp. Zapomniano jedynie o mieszkańcach Kórnicy, o p.Hubercie Nowaku i dziesiątkach innych którzy własnymi rękami-bez wynagrodzenia przepracowali tysiące godzin przy budowie nowej szkoły.

Obecny budynek szkoły został oddany do użytku 1 grudnia 1988 roku, jest w miarę nowoczesnym obiektem. Sale lekcyjne są duże i jasne. W połączeniu z odpowiednim zapleczem dydaktycznym stanowią dobre miejsce pracy i nauki. Szkoła pełni rolę lokalnego centrum kultury.Znajduje się tu filia Gminnej Biblioteki Publicznej w Krapkowicach, punkt pomocy lekarskiej.

Kierownicy i dyrektorzy Szkoły Podstawowej w Kórnicy po 1945 r.

1945-1949 Augustyn Tomala

1949-1953 Jan Rosner

1953-1954,1956-1958 Wanda Szarycka

1954 -1956,1958-1969, 1984 -1985 Tadeusz Barzał

1969-1984 Maria Kulpa

1985 -1987 Bernard Bordak

1987 -1988 Jarosław Fojutowski

1988 - 2004 Danuta Wnuk

od 2004 Ryszard Reszczyński